Shamol yelib, changni ko’tarib, shahar ko’chalari bo’ylab sayr qiladi. Uning yo’lida uchraydigan har bir narsa –  yo’l chetidagi axlat qutilari, ko’chalarga tashlangan qog’ozlar, plastik idishlar –  uning “o’ljasiga” aylanadi.  Shahar,  bir vaqtlar yashil ranglarga bo’yalgan, endi kulrang, qora va jigarrang ranglarga bo’yalgan.  Odamlar, tabiatning go’zalligini ko’rib, uni  “o’ziga”  xos deb hisoblaydilar,  ammo  o’zlarining  “qo’llari”  bilan  uni  ifloslantirib  bormoqdalar.

Yashil rangsiz dunyo –bu  bizning  hayotimizning  aynan  shunday  tasviri.  Yashil rang  –  hayotning,  tabiatning  ramzi.  U  bizga  tinchlik,  xotirjamlik  va  quvonch  bag’ishlaydi.  Ammo  biz  o’z  xotirjamligimizni  yo’qotib,  tabiatni  ifloslantirib,  yashil  rangni  kulrang  rangga  almashtirib  bormoqdamiz.

Ko’chalarda  axlatlarni ko’rib,  ko’zimizga  chang  tushgandek  bo’lib  qoladi.  Daryolar  va  ko’llar  iflos  suvlar  bilan  to’lib  toshgan.  Havo  esa  zavod  tutunlari  va  avtomobil  gazlari  bilan  ifloslangan.  Biz  o’zimizni  iflos  muhitda  yashayotganimizni  sezmaymiz  yoki  sezishni  xohlamaymizmi?

Afsuski,  ko’pchilik  odamlar  atrof  muhit  tozaligiga  befarq.  Ular  axlatni  tashlash  joyiga  emas,  balki  yo’l  chetiga  tashlashadi.  Ular  suv  resurslarini  ifloslantirib,  o’z  sog’lig’ini  va  kelajak  avlodlarning  sog’lig’ini  xavf  ostiga  qo’yadilar.  Ular  o’z  harakatlarining  oqibatlarini  o’ylamaydilar  yoki  o’ylashni  xohlamaydilarmi?

Bizning  har  birimiz  atrof  muhitni  tozalashda  o’z  hissamizni  qo’shishimiz  kerak.  Axlatni  tashlash  joyiga  tashlash,  suv  resurslarini  ifloslantirishdan  saqlanish,  daraxtlar  ekish  va  ularni  himoya  qilish  –  bu  bizning  majburiyatimiz.  Yashil  rangni  qaytarish  bizning  qo’limizda.  Kelajak  avlodlarga  toza  va  go’zal  dunyo  qoldirib  ketish  bizning  vazifamiz.

Shahlo Sabirova,

QDU Qoraqalpoq filologiyasi va jurnalistika fakulteti 4-kurs talabasi

Qoraqalpog’iston axborot agentligi